GERÇEKTEN GÖREBİLİYOR MUYUZ
Ben seni anlıyorum diyoruz,
Gerçekten anlayabiliyor muyuz?
Karşınızdaki bilmeden, tanımadan nereye anlıyoruz acaba?
O olmadan onun ruhuna girmeden anlamak çok zor...
Ama anlamaya çalışıyoruz, nasıl mı?
Tartışarak...
Veya daha kolay bir yolu var. O da "dinlemek"
Peki gerçekten dinliyor muyuz ?
Konuşurken dinlemek için mi dinliyoruz yoksa size bir şey söylemeye çalışırken duyguları alabiliyor muyuz?
Çok konuşup nefes almadan konuşup karşısındakini susturmak, iletişim kurmak demek değil ki...
"Bir güzel söz söyleme sanatı varsa, bir de güzel anlama ve dinleme sanatı vardır".
Epiktetos
İletişim kurmanın temeli konuşmak ve dinlemektir. Konuşurken ve dinlerken bir duygu ifade ediyoruz öyle değil mi?
Kızgınlığımızı, sevincimizi, mutluluğumuzu anlatıyoruz. Görmek isteyen bir kişi için bu duyguları görmek yeterlidir.
Eğer iyi bir dinleyici karşısındakinin duygularını alabiliyorsa ona ulaşmış demektir.
Nasıl mı?
Ben seni kızdırdım, bana kızdın.
Kızgınlık duygusunu bana boşalttın, senin karşında durdum, sözünü bitirmeni bekledim,
bana kızarak seni yatıştırdım, kızgınlığın geçti, belki beni sinirlendirdin ama,
bunun karşılığında "amma da iyi kızdım" diyerek kendini karşı tarafa anlattın.
Olumsuz bir duygu olan kızgınlık ateşle buluşan barutun süper hızlı patlaması gibi karşı tarafı da çileden çıkartabilir ve sonra havada uçuşan çatal bıçaklar, ısırılan bacaklar...
Bir tartışmada ya da görüşmede çok konuşmak bir duyguyu ifade etmez, aksine karşı tarafı yorar.
Ayrıca çok konuşmak kişinin kendini üstün bir şekilde ifade ediş biçimi değildir ki, karşı tarafı görmezden gelmektir.
Sonuçta bu bir iletişim değildir. Ortaya bir sonuç çıkmadığı için aynı tartışmalar ya da yaşananlar tekrar yaşanacaktır.
Dinlemenin olmadığı bir ortamda tekrar aynı problemler ortaya çıkar.
Sonra ben seni anlıyorum, hayır anlamıyorsun. Dinlemeyi bilmeyen bir insan kesinlikle anlayamaz.
O yüzden görebilmek için dinlemek lazım. Mutlulukta ve mutsuzlukta bir anlam var, mutsuz olduğu için mutsuz ve mutlu olduğu için mutlu.
Bir tartışmada ya da görüşmede çok konuşmak bir duyguyu ifade etmez, aksine karşı tarafı yorar.
Ayrıca çok konuşmak kişinin kendini üstün bir şekilde ifade ediş biçimi değildir ki, karşı tarafı görmezden gelmektir.
Sonuçta bu bir iletişim değildir. Ortaya bir sonuç çıkmadığı için aynı tartışmalar ya da yaşananlar tekrar yaşanacaktır.
Dinlemenin olmadığı bir ortamda tekrar aynı problemler ortaya çıkar.
Sonra ben seni anlıyorum, hayır anlamıyorsun. Dinlemeyi bilmeyen bir insan kesinlikle anlayamaz.
O yüzden görebilmek için dinlemek lazım. Mutlulukta ve mutsuzlukta bir anlam var, mutsuz olduğu için mutsuz ve mutlu olduğu için mutlu.
Yorumlar
Yorum Gönder